De Wet arbeid vreemdelingen (de Wav) verbiedt de werkgever om een vreemdeling werkzaamheden te laten verrichten in Nederland zonder een tewerkstellingsvergunning. Wat valt onder de definitie van werkgever? En wat wordt bedoeld met werkzaamheden? En moet daar een vergoeding tegenover staan?
Wie dacht dat het begrip werkgever in de zin van de Wav te vergelijken is met het begrip werkgever in de zin van het arbeidsrecht heeft het mis. De Wav kent namelijk een zeer ruim werkgeversbegrip. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat degene die een ‘vreemdeling’ feitelijk arbeid laat verrichten, vergunningsplichtig werkgever is en dat deze werkgever te allen tijde verantwoordelijk is voor en aanspreekbaar is op het al dan niet aanwezig zijn van de benodigde tewerkstellingsvergunning. Het maakt hierbij niet uit of er sprake is van een arbeidsovereenkomst of gezagsverhouding. Het enkele feit dat in opdracht of ten dienste van een werkgever arbeid wordt verricht is voor het feitelijk werkgeverschap daarom al voldoende.
Ook blijkt dat instemming met danwel wetenschap van de arbeid voor de kwalificatie van werkgever in de zin van de Wav niet vereist is. Het enkel mogelijk maken van het verrichten van arbeid en het niet verhinderen daarvan, wordt reeds opgevat als het laten verrichten van arbeid. Ook de aard, omvang en de duur van de werkzaamheden en of loon is betaald danwel het enkel hulp betrof, doet niet ter zake.
Het voorgaande heeft tot gevolg dat ook in geval u een vreemdeling slechts voor een dag of een paar uur naar Nederland laat overvliegen om te spreken of om les te geven, dit onder de Wav valt. U dient in dit geval over een tewerkstellingsvergunning te beschikken. Anders riskeert u een boete van wel 8.000 euro.
Heeft u vragen of wilt u meer weten over de Wet arbeid vreemdelingen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.
Gepubliceerd op 7 juni 2016.
Auteur: Carolin Vethanayagam